IZOLACJE PIONOWE I POZIOME - technologie

Jeśli budynek nie posiada sprawnej izolacji poziomej lub pionowej, można ją odtworzyć stosując metodę iniekcji, pozwalającej uniknąć kosztownego i uciążliwego procesu odsłaniania fundamentów (nie zawsze jest to możliwe). Cały proces odtworzenia izolacji przeprowadza się od środka budynku. Szczegóły poszczególnych rodzajów iniekcji są opisane poniżej.

INIEKCJA GRAWITACYJNA

Osuszanie ścian parteru i piwnic metodą iniekcji grawitacyjnej pozwala zwalczyć wilgoć w domu. Iniekcja grawitacyjna polega na wprowadzeniu do przegród środka hydrofobizującego a przez to usunięcie wilgoci. 

Wilgotne ściany, puchnące tynki czy plamy na ścianach parteru i piwnic to objawy kapilarnego podsiąkania wilgoci przez ściany. Zawilgocenie następuje wskutek braku, uszkodzenia lub wyeksploatowania hydroizolacji. Problem pojawia się zarówno w starych budynkach, jak i w nowych, w których użyto cegły do budowy ścian fundamentowych. Woda, która zalega w gruncie wokół muru, stopniowo wsiąka w materiały budowlane, a następnie podciągana jest kapilarnie w górę. Zawilgocone elementy konstrukcyjne są bardziej podatne na procesy starzenia, efektem jest zniszczenie i obniżenie wytrzymałości ścian oraz obniżenie ich izolacyjności termicznej. Wilgotne mury dają też zauważalne objawy wewnątrz budynku. Na ścianach pojawiają się wykwity solne, w pomieszczeniach pojawia się zapach stęchlizny i wilgoci. Mury stają się miejscem rozwoju grzybów i pleśni. W pozbyciu się wilgoci ze ścian pomocna będzie metoda odtwarzania izolacji za pomocą iniekcji grawitacyjnej.

Iniekcja murów polega na wprowadzeniu do przegród płynu iniekcyjnego poprzez wywiercone otwory. Ma on za zadanie albo zamknięcie kapilar albo ich hydrofobizację. Metody iniekcji stosuje się aby wzmocnić konstrukcje, wypełnić ubytki, kotwić ściany wykopów, odtwarzać lub wykonywać izolacje poziome oraz stabilizować grunt i skały. Techniki iniekcyjne należą do najnowocześniejszych sposobów zabezpieczenia oraz naprawy konstrukcji. Materiały do nich wykorzystywane dzieli się nie mineralne (krzemianowe) i z tworzyw sztucznych (na bazie żywic). Jednym ze sposobów iniekcji jest iniekcja grawitacyjna, polegająca na wprowadzeniu środków chemicznych do wcześniej przygotowanych otworów średnicy 2-3 cm. Otwory wykonane są pod kątem 15-30° do poziomu, dzięki czemu płyn samoistnie, pod wpływem grawitacji i podciągania kapilarnego migruje w głąb muru (stąd nazwa metody). Metoda iniekcji grawitacyjnej pozwala na odtworzenie izolacji poziomej i pionowej, w murach których wilgotność nie przekracza 10%.

INIEKCJA KRYSTALICZNA

Metoda iniekcji krystalicznej  polega na wytworzeniu  blokady przeciwwilgociowej w murach zawilgoconych na skutek podciągania wody z gruntu. Warstwa izolacyjna pozioma i pionowa tworzy się przez krystalizację nierozpuszczalnych w wodzie minerałów w porach i kapilarach materiału budowlanego tworząc blokadę - izolację poziomą bądź pionową zatrzymującą wilgoć. To oryginalna  metoda osuszania oparta na wykorzystaniu tak zwanej "mokrej ścieżki". 
 
Metodę tę stosuje się do osuszania zawilgoconych budynków niezależnie od rodzaju użytego materiału do budowy murów, oraz bez względu na stopień zawilgocenia i zasolenia. Ważną cechą tej metody jest możliwość wytwarzania izolacji przeciwwilgociowej poziomej lub pionowej od wewnątrz  obiektów. 
 
Zdaniem autora patentu, od metody iniekcji krystalicznej można oczekiwać długoterminowej trwałości mając na myśli izolację poziomą lub pionową wytworzoną w zawilgoconych murach budynków. Trwałość środków użytych  do iniekcji szacuje się na co najmniej 10-15 lat. 
 
Iniekcja krystaliczna została przebadana nie tylko laboratoryjnie, ale również – co najważniejsze – w warunkach poligonowych, na rzeczywistych obiektach budowlanych.  Dzięki czemu jej skuteczność jest udokumentowana.
 
Ogólnie, metoda polega na wywierceniu w jednej linii równolegle do poziomu podłogi w osuszanym murze otworów iniekcyjnych, (mają najczęściej 20 mm średnicy, w odstępach co 10-15 cm) w stosunku 30° do poziomu. Następnie w wywiercone otwory wlewa się około 0,5 l wody dla lepszego zwilżenia muru w strefie zamierzonej iniekcji, a potem możliwie szybko wprowadza się metodą grawitacyjną mieszaninę wody, cementu portlandzkiego i aktywatora krzemianowego w określonych proporcjach wagowych.
 
Powyższe czynności pozwalają uzyskać blokadę przeciwwilgociową  już w czasie siedmiu dni. Jak wykazały badania laboratoryjne, podczas iniekcji przeciwwilgociowej produkty krystalizacji układają się wokół otworu iniekcyjnego w postaci pierścieni odległych od siebie początkowo o kilka milimetrów, a dalej odległości te systematycznie wzrastają do około 1 cm na odcinku 6-8 cm od środka otworu iniekcyjnego. Zjawisko to przypomina mechanizm tworzenia się pierścieni Liesganga w roztworach koloidalnych. W naukowej literaturze amerykańskiej proces ten określany jest mianem "periodic precipitation processes", "againg sol" czy "self organization". 
 
Przykłady obiektów osuszanych  metodą iniekcji krystalicznej - Teatr Narodowy Warszawa ,Dworek Fryderyka Chopina, Rezydencje Rządu RP, Katedry, Obóz w Oświęcimiu oraz wiele budynków w Polsce i za granicą )

INIEKCJA CIŚNIENIOWA

W metodzie iniekcji ciśnieniowej wierci się otwory w których montuje się tzw. pakery (iniektory).  Następnie wtłacza się przez nie pod ciśnieniem specjalnie dobraną substancją uszczelniającą – mogą to być np. żywice epoksydowe, mineralne, poliuretanowe itp. Odpowiednio dobrane materiały iniekcyjne pozwalają zarówno zastosować iniekcję ciśnieniową do uszkodzeń hydroizolacji i nieszczelności w murach wilgotnych i przeciekających, jak i w przypadku uszkodzeń w murach suchych (dotyczy także przerw roboczych, dylatacji, przejść rurowych, gniazd żwirowych, rys czy pęknięć). Metoda znakomicie sprawdza się w przypadku tworzenia lub odtwarzania izolacji poziomej na styku ściany i płyty fundamentowej. Wtłaczany materiał iniekcyjny pozwala wypełnić powstałe uszkodzenia lub przerwy w całym ich przekroju, co zapewnia odpowiednią izolację. Co ważne, wypełniane są zarówno widoczne uszkodzenia, jak i wszelkiego rodzaju drobne i ukryte rysy i pory.